Skomplikowany głód, część 2

Przez resztę dna jestem poddenerwowany, co chwilę spoglądam na zegarek, wskazówki poruszają się w zwolnionym tempie. Prąd podniecenia nie opuszcza mojego ciała nawet na chwilę, czuję jakby ktoś podkręcił moje napięcie.

Ale oprócz podniecenia czuję podskórny niepokój. Nie jestem pewny jej męża, obawiam się czego może ode mnie chcieć. Obawiam się tego co mogę mu dać, pchany ślepym podnieceniem i żądzą bycia w niej.

Planuję postawić sytuację jasno, wyraźnie zaznaczyć granice, ale nie wiem co zrobię jeśli zwyczajnie roześmieją mi się w twarz.

Pod hotel przychodzę spóźniony, przez cały dzień odliczałem minuty, a teraz ociągam się. To jeden z tych hoteli w którym wejścia do apartamentów prowadzą przez długie zbiorowe balkony. Wchodzę na ich piętro, kilkakrotnie wycieram o szorty spocone dłonie. Odnajduję drzwi z zapamiętanym numerem, stoję pod nimi przez dłuższą chwilę. Nie wiem co musiałby się stać żebym zawrócił, nie mogę się doczekać, ale boję się zapukać.

Ale pukam głośno i zdecydowanie, drzwi otwierają się zanim doliczam do pięciu. Czuję ulgę gdy widzę że otwiera ona, ulgę i jeszcze większe zniecierpliwienie. Ubrana jest w za dużą, męską koszulę, głęboko rozpiętą koszulę, która kończy się w połowie jej opalonych ud.

Nie zaprasza mnie do środka, wychodzi na balkon, opiera się o barierkę. Zapala papierosa. Złota obrączka i pierścionek z diamentem mienią się na jej palcu. Palenie zawsze miałem za brudny nałóg, ale nagle stwierdzam że nigdy nie widziałem czegoś bardziej zmysłowego niż to jak zaciąga się dymem. Przez minutę tylko na mnie patrzy, tylko się zaciąga, nie powiedziała do mnie nic ponad powitalne „Ciao”.

Powietrze gęstnieje.

Przechodzą obok nas jej sąsiedzi, żona jest ładna, byłaby 7 może 8 gdyby nie była w pobliżu Sofii, ale w porównaniu z Sofią jej uroda spada do 4. Mąż czwórki prostuje plecy, wydyma pierś i wpatruje się w Sofię tak, jak cudzy mąż nie powinien patrzeć się na cudzą żonę. Sofia nie zauważa jego lubieżnego spojrzenia.

W końcu zaczyna mówić. Nie spodziewałem się wyjaśnień, nawet tak mglistych, może nie chcą mnie wystraszyć, może boją się mojej reakcji po wrzuceniu na głębszą wodę, może mają złe doświadczenia. Bo doświadczenie w uwodzeniu nastolatków mają, to nie podlega dyskusji.

Słucham tego co mówi, lecz bardziej patrzę niż słucham, tylko trzy dolne guziki spinają koszulę, tak niedaleko mi do zobaczenia jej w zupełnej nagości, nie ma stanika, ciemność sutków przebija przez cienką biel koszuli, i jestem prawie pewny że nie ma na sobie też majtek.

Zaciąga się, odchyla głowę do tyłu i powoli wypuszcza dym z siebie. Zamykam dzielącą nas odległość, staję tuż obok niej. Ciało przy ciele. Dotykam jej uda, przesuwam dłoń w górę i tył i odkrywam że miałem rację, nie ma na sobie majtek.

Gasi papierosa, odrywa się od barierki i mojej dłoni, trzy kroki później otwiera drzwi. Odwraca się w moją stronę. Skinieniem głowy przywołuje mnie do siebie. To tylko skinienie, a mam wrażenie jakby ciągnęła za smycz bo zupełnie bezwolnie ruszam w jej stronę.

Wszystko brzęczy.

Staję w progu. Pokój jest ciemny, czuję w nim nikotynowy zapach, elektroniczne diody zegara barwią wszystko na czerwono.

Zamykam za sobą drzwi i opieram się o nie, ona zapala stojącą w rogu lampę. Pierwsze co zauważam, to błysk w jego oku. Siedzi na brzegu łóżka, goły, owłosiony, muskularny, mocarny z uśmiechem wyszczerzonym na ustach. Jego nozdrza rozszerzają się kilkakrotnie, jakby wąchał coś w powietrzu. Wygląda bardziej jak zwierzę niż człowiek.

Staram się przełknąć ślinę, ale w ustach mam suchość.

Czubek jego nabrzmiałego fiuta błyszczy się purpurowo, jest duży, żylasty.

Okna otwarte są na oścież, ale to wcale nie studzi powietrza, jest mi nienaturalnie gorąco.

Ona staje przede mną, blisko, na wyciągnięcie ręki, odpina guzik koszuli, drugi, trzeci. Materiał zsuwa się z jej ciała. Moje ręce wyciągają się by dotknąć ją, gdziekolwiek, ale ona odsuwa się ode mnie. Zaciskam zęby bo mimo że widok daje mi piękny, to wolałbym dotykać niż patrzeć, ale nie odlepiam się od drzwi, nie idę za nią.

A ona klęka, klęka i spogląda w jego stronę, spogląda i uśmiecha się, zapraszająco. Porusza biodrami, unosi pupę, zupełnie wystawia się dla niego, jej ruchy są niewielkie ale prowokujące. Chyba nigdy wcześniej nie widziałem nikogo kto bardziej i piękniej pokazywałby czego chce.

I tyle wystarcza, napalone, włochate zwierzę rusza w jej stronę. I jak zwierze wydaje z siebie prymitywne chrząknięcie. Dopada jej, jego łapy obejmują ją w talii, ale nie wbija się w nią od razu, tylko przesuwa się po jej pośladkach, pozostawiając na nich mokre ślady. Widzę jej irytację, widzę jak wygina biodra, jak stara się ustawić pod lepszym kątem.

On odchyla się, widzę jak członek odnajduje cel, widzę jak jej wargi rozchylają się pod jego naciskiem. Ale zatrzymuje się, zamiast popchnąć dalej. Zatrzymuje się i spogląda na mnie. Jego wzrok ląduje na moim kroczu i dopiero teraz pod jego wzrokiem zdaję sobie sprawę że moja dłoń pracuje nad moim orgazmem, wyciągam rękę ze spodni jak przyłapany na gorącym uczynku, jakbym to ja robił bezwstydnego. Ciągle patrząc na mnie mówi.

– Jest moja, należy do mnie, jest moja.

Nie wiem jak zareagować, odpowiadam więc tylko jednym słowem

– Wiem.

Zaczyna popychać. Są to płytkie, ostre pchnięcia, widzę jak jej dziurka rozwiera się, jak rozciąga, jak czerwienieje. Patrzę na nich i wiem że gdybym przed minutą nie oderwał od członka dłoni to doszedłbym teraz, po trwającej chwilę masturbacji, niczym zielony młokos.

Sofia mruczy i pojękuje i zawodzi. Porusza biodrami napierając na niego, domagając się więcej.

Mięśnie jego ciała naprężają się i rozluźniają i naprężają w rytm pchnięć. Co jakiś czas spogląda na mnie i cały czas powtarza te same dwa słowa – jesteś moja.

Stopniowo przyśpiesza, nowy rytm wyciska z Sofii głośniejsze jęknięcia, jęknięcia czasami zamieniają się w wycie. Wycieka z niej płyn, najpierw jest to tylko mała strużka, ale po chwili wewnętrzna strona jej ud jest zupełnie mokra. Budzi się we mnie prymitywne pragnienie, straszna ochota spróbowania tego płynu, rozprowadzenia go po jej ciele.

Jej jęki stają się gardłowe, zupełnie jakby jego fiut długością dochodził do jej gardła i je zatykał. To chyba te jęki dopingują go bardziej, bo jeszcze przyśpiesza rytm, bo jebie ją dziko i bez litości.

Mija kilkanaście minut i mam wrażenie że czeka mnie całonocne przedstawienie. Nigdy wcześniej nie widziałem takiej furii, takiego amoku, zaczynam podejrzewać że on spuszcza się w nią co jakiś czas, bo soków wypływających z niej jest więcej i więcej.

I nie przestaje mamrotać – jesteś moja, jesteś moja.

Nie dziwię się że jest jego, nie dziwię się że nie znalazła nikogo przystojniejszego, mniej owłosionego, choć mogłaby bez trudu, czy ktoś inny potrafiłby tak ją rżnąć? Wcześniej myślałem on że jest jak bestia, jak zwierzę, jak dzik, teraz po bóg wie jakim czasie, porównanie jest jedno, jebie ją jak maszyna, energicznie, gwałtownie, bez najmniejszej przerwy na złapanie oddechu. Pot strugami spływa po jego ciele, ale on tego nawet nie zauważa, bo ważna dla niego jest tylko ona.

Jej jęki cichną, widzę w niej pierwsze oznaki zmęczenia, mija kilka chwil i jej ramiona najpierw podkurczają się, a po następnej chwili upada, teraz już nie wypina się by przyjąć go więcej teraz tylko wije się pod nim, a on wmusza w nią tego wielkiego, czerwonego kutasa głębiej i głębiej.

Oglądanie ich jest jak sen i lekcja w jednym.

On znowu spogląda na mnie, jakby chciał się upewnić że patrzę. Patrzę, pewnie że patrzę, jak mógłbym nie patrzeć?

Przyciąga ją bardziej pod siebie i jeszcze bardziej przyśpiesza. I w końcu wszystkie mięśnie jego ciała naprężają się, ścięgna szyi, żyły ramion stają się koszmarnie widoczne. Dochodzi tak jakby znaczył swój teren i zwala się na nią, leżą tak z trudem łapiąc oddechy.

Najpierw wysuwa się z niej jego fiut wygląda jak agresywny, czerwony, śliski wąż. Za fiutem wylewa się z niej jego nasienie.

I leży taka zużyta, spocona swoim i jego potem, ospermiona, a ja marzę o tym żeby w nią wejść, żeby ją spenetrować, żeby zobaczyć, czy każdego zmienia w zwierzę.

Marzę o tym i boję się, boję się że wypadnę blado, że nawet mnie nie zauważy, że nie poczuje że zaśnie. Paranoja zaczyna mnie zjadać i nagle jestem pewny, że to on wybrał mnie bo już na pierwszy rzut oka wiedział że mu nie dorównam, że wypadnę anemicznie, blado, bladziuchno, bladziuteńko.

CDN